کیفیت زندگی، مفهومی است که در سالهای اخیر، به دلیل نقشی که در سلامت جسم و روان افراد دارد، اهمیت بسزایی یافته است. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف تعیین سطح کیفیت زندگی ساکنان روستا- شهر اصلاندوز و تحلیل عوامل مؤثر بر آن انجام پذیرفته است. نوع مطالعه کاربردی و رویکرد حاکم بر آن مجموعهای از روشهای توصیفی- تحلیلی و همبستگی است که نمونهی آماری، تعداد 384 نفر از ساکنان روستا- شهر مذکور هستند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای مختلف آماری و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. نتایج نشان میدهد که در مجموع ساکنان از کیفیت زندگی خود رضایت نسبی دارند. همچنین روابط معناداری بین متغیرهای فردی پژوهش با فاکتورهای اصلی و زیرفاکتورهای پژوهش مشاهد میشود، که متغیرهای مستقل شناسایی شده در پژوهش قادرند (0.590) از تغییرات واریانس متغیر وابسته را تبیین کنند و در این راستا فاکتور سلامت روانی با ضریب تأثیر 0.464 بیشترین تأثیر را در رضایتمندی ساکنان دارد.